Het gesprek is nog geen 10 minuten bezig of haar client is al afgeleid. Hij staat op en loopt naar het raam. Gaat met zijn neus tegen het raam staan en kijkt naar buiten. Daar is iets te zien wat hem mateloos fascineert. Het lukt Inge niet meer om hem bij het gesprek te krijgen. Laat staan dat ze hem kan duidelijk maken waar ze het met hem over wil hebben vandaag. Ze heeft geen zin om het 10 keer te moeten herhalen. Of ‘m steeds bij het raam vandaan te moeten plukken.

Inge werd er gek van!

Niet letterlijk natuurlijk want ze snapte prima dat het voor haar client lastig was om zijn aandacht erbij te houden. Dat hij snel afgeleid is door alles wat er om hem heen te zien is. Zeker als dat interessanter is dan het gesprek.

Maar ze werd er gek van omdat ze niet wist hoe ze hem kon helpen. Écht helpen om zijn aandacht bij het gesprek te houden. Om het gesprek zo interessant voor hem te maken dat hij niet meer afgeleid wordt door alles wat er om hem heen te zien is.

En daar zit ‘m nou net de crux…wat er om hem heen te zien is…

Als je alleen praat en geen visuele informatie geeft dan gaat het oog op zoek. Onze ogen moeten wat hebben om naar te kijken. Anders raakt het brein verveeld.

Dat herken je zelf vast ook. Als je naar een saai verhaal zit te luisteren…wat is je neiging dan? Juist, je gaat om je heen kijken of je pakt je telefoon om te zien of er nog nieuwe berichten zijn.

Zo werkt het ook bij jouw client.
Die heeft wat nodig om naar te kijken!

Niet zozeer omdat ‘ie anders verveeld raakt maar om niet afgeleid te worden door al het andere wat er om hem heen te zien is. En om te kunnen focussen op het gesprek.

Inge ontdekte dat tekenen tijdens de gesprekken met haar client supergoed werkt. Hij is minder afgeleid omdat hij kan zien waar ze in het gesprek naar toe wil.

Stap voor stap tekent Inge alles wat ze bespreken. Ze heeft gemerkt dat het haar client tijd geeft om de informatie te verwerken. Dat gaat makkelijker als die informatie op papier staat en niet meer in zijn hoofd zit.

Het lukt hem ook makkelijker om aan te vullen of te vertellen wat hij ergens van vindt. Omdat hij niet alles meer hoeft te onthouden. Dat geeft ruimte in zijn hoofd om na te denken over wat hij wil toevoegen.

De gesprekken met haar client hebben meer interactie gekregen. En ze ziet haar client steeds meer opbloeien.

Tijdens de laatste bijeenkomt van de training ‘Tekenen in je gesprek’, die Inge samen met haar collega’s bij mij volgde, verzuchte Inge opgelucht: “Eindelijk iets dat helpt!”.

Het leek uit haar tenen te komen. Zo blij was ze met de ontdekking dat tekenen zo goed werkt in de begeleiding en makkelijker is dan ze dacht.

Wanneer ga je het proberen?
Of teken jij al in de gesprekken met je client? Ik ben benieuwd.

PS. Ben je net als Inge overtuigd van de kracht van tekenen ontdekken? Maar heb je geen idee hoe te beginnen? Doe dan mee aan de online training “Tekenen in je gesprek” voor professionals. We starten op 17.2 of 16.5.
Klik hier voor meer info en om je aan te melden >>